خانه > مطالب و نوشته های طراحی > شیوه های طراحی در آکادمیهای بزرگ جهان

شیوه های طراحی در آکادمیهای بزرگ جهان

از دید هنری تکنیک خلق تصاویر بر روی یک سطح که معمولا این سطح از کاغذ می باشد، با استفاده از ابزارهایی مانند ماژیک، مداد، خودکار، قلم فلزی، جوهر، گرافیت، گچ و ذغال را طراحی می گویند. اگر بخواهیم طراحی را از دید هنرهای بصری تجزیه و تحلیل نماییم می توان گفت که به تصویر کشیدن اشیاء دنیای پیرامون با خطوط اطراف آن می باشد. در این اشکال ممکن است مفهوم، تفکرات، اعتقادات، احساسات و همینطور تخیلات نیز دخیل باشند. موارد ذکر شده می توانند به وجود آمدن طراحی های گوناگون و با سبکهای مختلفی مانند رئال یا سبکهای مدرن و یا حتی انتزاعی را نیز منجر شوند. باید توجه داشت که در حوزه طراحی، فرم و اشکالی که با توجه به موارد ذکر شده به وجود می آیند بیشتر بر پایه خطوط ، تنالیته، ریتم و بافت می باشند و در آنها کمتر به عنصر رنگ پرداخته می شود. بنابراین شاید بتوان وجه تمایز نقاشی و طراحی را نیز همین امر در نظر گرفت. توجه داشته باشید که لازمه نامیدن یک اثر بصری به عنوان طراحی لزوما عدم استفاده از رنگ در آن نیست، بلکه المان غالب در اثر معمولا رنگ نمی باشد. باید به این نکته توجه کرد که ممکن است بخشی از یک هنر بصری نیز از یک طراحی ساخته شده باشد، برای مثال در یک مجسمه ممکن است قسمتی از اثر با استفاده از خطوط کنده کاری شده طراحی شده باشد، و یا یک اثر نقاشی معمولا با دورگیری و طراحی از حجم مورد نظر آغاز می شود. همینطور باید یادآور شد که یکی از مهمترین ابزار برای یافت و بسط ایده اولیه نقاشی ها طراحی اسکیس می باشد. تا قرن چهاردهم میلادی طراحی یک هنر وابسته به هنرهای دیگر به حساب می آمد ، طراحی ابزاری بود در جهت بسط و گسترش هنرهای بصری دیگرو از این تکنیک به عنوان یک هنر مستقل یاد نمی شد. بعد از قرن چهاردهم و با قوت گرفتن جنبش رنسانس بود که طراحی نیز به مثابه یک هنر مستقل پای به عرصه هنرهای زیبا گذاشت.

اما در اینجا به بررسی و معرفی متد آموزشی مراکز مشهور هنری جهان در طراحی خواهیم پرداخت:

آکادمی فلورانس (ایتالیایی):

قدیمی ترین و یکی معتبر ترین مراکز هنری جهان همین آکادمی می باشد. قدمت این آکادمی حدودا به هفتصد سال پیش باز می گردد و هنر رنسانس از همین آکادمی آغاز شد و به سراسر جهان رفت. اساسا در ابتدا نام این آکادمی «آکادمی طراحی» بود و بعدها به آکادمی فلورانس تغییر نام داد. بنابراین یکی از معتبرترین مراکز هنری جهان در حوزه طراحی می باشد. در این آکادمی تا حدود 10 سال پیش رشته ای به نام «نقاشی گرایش طراحی» وجود داشت که در سالهای بعد با نقاشی ترکیب شد. اساتید این آکادمی ارزش بسیار زیادی برای طراحی فیگوراتیو قائل هستند و همیشه در فضای آکادمی دو یا سه مدل زنده برای طراحی در دسترس هنرجویان می باشد. به علت بزرگ بودن آکادمی و تعدد اساتید سبکهای گوناگون طراحی در این مرکز تدریس می شود اما پایه طراحی در این مرکز طراحی سبک توسکانا می باشد. اساس این نوع از طراحی بدن انسان بوده و دارای ظرافت بسیار می باشد و تمایل شدیدی به دید آنالیتیک آناتومی دارد. این سبک تاثیر زیادی از اساتید بزرگ منریستی مانند روسو فیورنتینو و پنتورمو گرفته است. گرایش آناتومی در این نوع از طراحی به قدری زیاد است که بعضی از منتقدین این سبک آن را پزشکی گونه تفسیر می نمایند.

آکادمی فلورانس (آمریکایی):

این آکادمی در سال 1991 توسط دانیل گراوز تاسیس شد. در این مرکز هنری روش طراحی بر پایه روش طراحی اساتید قرن نوزدهم اروپا خصوصا بر پایه آکادمی های هنرهای زیبای فرانسه می باشد. اساتیدی که این آکادمی بر پایه روش آنها کار می کند استاید فرانسوی مانند ژان- لئون ژروم، لئون بنات و کارلوس دوران می باشند. طبق گفته خود آکادمی، اساتید فعلی این مرکز هنری، روشهای اساتید قدیم را با روشها و فضای جدید تلفیق کرده و سبک جدیدی را از دل آن بیرون آورده اند. اما زمانی که به آثار هنرجویان و اساتید این مرکز می نگریم خواهیم دید که شباهت بسیار نزدیکی در سبک و سیاق آثار با کارهای اساتید ذکر شده وجود دارد.

آکادمی هنرهای رئال بوستون:

این آکادمی نیز به مانند آکادمی های نام برده با روش اساتید قدیمی کار می کند. در این مرکز یکی از دوره های تخصصی و گران قیمت که طرفدارهای زیادی هم دارد، دوره آموزش طراحی با متد بارگ می باشد. در اساس نامه این اکادمی قید شده است که ما به روشهای اساتید فرانسوی قرن نوزدهم و همینطور اساتید رنسانس به تدریس و آموزش طراحی خواهیم پرداخت.

آکادمی چارلز سسیل:

این مرکز هنری یک آکادمی هنر رئال در فلورانس ایتالیا می باشد، در این مرکز روش طراحی ساید سایز آموزش داده می شود. متد این روش کاملا بر اساس مدل زنده می باشد. اصطلاح ساید سایز به این معنی است که هنرمند دقیقا مدل را بر اساس مسافتی که رویت می کند و کاملا به همان اندازه که دیده می شود بر روی ساپورت پیاده می نماید. این آکادمی بسیار سنتی بوده و به هیچ عنوان از روشهای جدید در متد تدریس و اجرا استفاده نمی کند.این آکادمی در وب سایت رسمی خود ذکر کرده که روش مورد استفاده این مرکز روشی می باشد که سارجنت و اساتید قدیمی تر مانند ولاسکوئز و تیسین از آن استفاده می کردند.

آکادمی روسها با نام رپین در فلورانس:

این آکادمی بر گرفته از آکادمی رپین روسیه در سن پترزبورگ می باشد که در سال 1757 تاسیس شد. آکادمی اصلی در حال حاضر موسسه سن پترزبورگ برای نقاشی و معماری خوانده می شود. سبک آموزش طراحی در این آکادمی بر اساس شناخت اجسام هندسی و ارتباط آن با اناتومی بدن انسان می باشد. در این آکادمی تمرکز زیادی بر روی سایه روشن و جنسیت پردازی وجود دارد. هنر جو ابتدا باید از مدادهای خشک مانند HB استفاده کرده و اساتید اجازه استفاده از مدادهای تیره تر را نمیدهند. هنر جو در ابتدا با یادگیری و طراحی گوی های تنالیته کار را آغاز کرده و کم کم به فراگیری آناتومی بدن با دید اجسام هندسی می پردازد.

گرد آوری و تهیه مطالب: جواد اکبر زاده